5 Aralikta THY ucagiyla Londra‘ya geldim tekrar ve iki haftanin ardindan bir yazi yazayim dedim. Aslinda geciktim bile fakat sebebi belki de asagida belirttigim gibi hergun yazdigim gunlukle yazacaklarimi tuketmek oldu..

Aksilikler ucaga binene kadar devam etse de 3.5 saatlik yolculuk THY nin avantajlari sayesinde de rahat gecti. Ucakta bir de film izledim. Johnny Depp in oynadigi Secret Window adinda bir film. Begendim de. Merak edenler icin; http://www.imdb.com/title/tt0363988/

Indikten sonra da butun heyecansizligim devam ediyordu. Yaklasik 1 saat kendimi koyun hissetmeme sebep olan zig zag seklinde olan pasaport kontrolu sirasinda ayni kisilerle defalarca goz goze gelmem heyecansizligimi daha da arttirdi.

Sira bana gelince Hintli gorevli benle ayni ruh halindeymis gibi gostermelik , yapmacik iki soru sordu. Cevaplayinca da tamam gec dedi, parmak izi bile almadi. Sonra cikip metro ile merkeze gittik ve kalacagim yeri bulduk, aile ile tanistik ve okuldu yerlesmeye calismakti, eksikleri tamamlamaya calismakti derken 2 hafta cabucak gecti.

Hep bilindik seyler iste, degisik bir sey yok. Hava derseniz cok fena degil aslinda ama arada yagmur yagiyor. Gecen de kar yagdi gostermelik bir sekilde. Tabi degisik seyler de olmuyor degil.. Bu arada buraya da Kahve Dunyasi acilmis. Butun Turkiye’den gelenler 24 saat orada, Turkiyede Kahve Dunyasi yokmus gibi..

Bu sure icinde gunluk tutmaya balsadim ama blog’a yazamayacagimdan seylerden dolayi buraya ozet geciyorum diyebilirim. Sanirim 1 yil sonunda 2 – 3 ortalama kitap sayfasi kadar yazim olacak.

Zamanla daha guzel paylasimlarim, yazilarim olacak diye umuyorum.. Simdilik sizi bos gondermeyeyim, gecen Piccadilly de cektigim protestoyu izleteyim;

Gorusuruz.